Ghana heeft mij met 2 warme armen omhelst!

Na 4 maanden is het heerlijk om vakantie te vieren. Ik was er dan ook zeker weten aan toe! Alleen moest het moeilijkste nog komen om het te kunnen vieren. Afscheid nemen van de OTC! Gelukkig heb ik de dag dat we zouden vertrekken nog tijd gehad om met de kinderen te zwemmen. Iedereen eerst alle zwembandjes en zwemvesten aangedaan, omdat er zoveel in gingen dat ik het niet meer bij kon houden. Wat was het heerlijk om het voor de laatste keer te doen. De kids sprongen op mijn rug en riepen overal mijn naam om maar te kijken wat voor kunstjes ze konden. Was meer dan genieten en kan dan ook wel zeggen dat dat een van de mooiste momenten is geweest. Samen hand in hand springen, in de lucht gooien en vooral elkaar met water bespatten. Na heel veel laatste keren was het toch echt tijd om eruit te gaan om onze nieuwe zelfgemaakte jurken op te halen. Het afscheid bij de kinderen viel voor mij dan ook zwaar en voor sommige kinderen die huilend in me armen lagen ook. Ga ze zeker niet vergeten! Bij het afscheid van Sister kon ik het ook niet meer droog houden, want wat heeft ze samen met brother toch een prachtig project opgezet. Ik meen dan ook echt dat dit de droombaan zou zijn als het in Nederland was! Met de broer en moeder van Hilke zijn we richting Accra gegaan naar Toontje. Want de volgende dag moesten we vroeg op om te vliegen naar Tamale. ‘s Avonds te horen gekregen dat mijn oma gevallen is op haar heup en gebroken is, na heel veel spanning en bezorgdheid gaat het nu goed! Want ik was zo terug gegaan rechtstreeks naar huis als het niet goed was! Oma is dan zeker weten veel meer waard dan vakantie! Ondanks alles heb ik zeker weten kunnen genieten. Hilke en ik hebben er 11 uur over gedaan om van Sunyani naar accra te komen met de bus, Tamale ligt daar nog 2 uur boven. Met het vliegtuig was het welgeteld 1 uur vliegen, ongelofelijk! Alles was super goed geregeld en als je al naar beneden keek toen we gingen landen in Tamale was het echt Afrika beeld te zien. Van Tamale gingen we naar Mole park waar alle dieren te zien zijn in het wild. We hadden een taxi gehuurd die ons erheen zou brengen, kosten aardig wat voor ghana begrippen maar we hadden geen zin om nog dik 4 uur te wachten. Wat we wisten is dat het niet zo’n goede weg was, wat we niet wisten is dat het voor dik 3 uur geen goede weg was! We waren echt, en nee geen overdrijving bruin van al het stof. Echt overal waar je kan bedenken zat stof, ik had er gewoon grijze haren van! De weg was zo hobbelig dat we onderweg een knalpijp hadden. De uitlaat er maar helemaal onderuit gehaald... Wat waren we blij toen we aankwamen in het mole hotel. In de middle of know where was er een mooi hotel met zwembad. En omdat er daar geen water was, zijn we vol stof het zwembad in gedoken. Ja je moet wat op een gegeven moment! Mensen erna wisten zelf nog, ooh dat zijn jullie die zo vies binnen kwamen. Gekke is nog dat andere mensen van het vliegtuig er al waren (schoon), het is nog een raadsel hoe zei daar zijn gekomen. Heerlijk bij het zwembad gelegen en rustig aan gedaan. De volgende dag vroeg op voor de eerste jungle tocht. Op een jeep zaten op het dak van die banken bevestigd, zodat je alles goed kan zien. Al snel zagen we antilopers, everzwijnen, hertjes, alle kleuren vogels en apen. Bij een groot meer moesten we uitstappen en gingen we lopen verder naar het bos toe. Op een gegevens moment zei iemand kijk rechts, staat er een olifant op 5m achter boven verstopt. Was was het gaaf zeg om oog in oog te staan met zo’n groot en sterk dier. Bizar genoeg bleef hij maar staan en een beetje eten. Gevaarlijk was wel het laatste hoe hij eruit zag. Na 20 min gingen we weer terug om lekker te eten. s Middags zijn we naar een eco dorpje gegaan, waar we eerst een prachtige kano tocht langs een soort moeras in een zelfgemaakte vissers kano (nog met water gevuld was). In het stadje naar de thief (hoofd van het dorp om toestemming te vragen op je het mogen zien) gelopen. Al snel zag je overal klei huisjes met rieten dagen en helemaal versiert. Prachtig om te zien! Nog geprobeerd om ook wat op mijn hoofd te dragen en zonder handen ermee lopen. Mooi niet dat dit lukt! Erna weer terug gegaan om ’s avonds gezellig te eten en te kaarten/dobbelen. Volgende dag nog een keer een jungle tocht gemaakt, nu een krokodil en een olifant bij het water gezien die zat te drinken (hoorde we later dat het meer verderop alle olifanten aan het baden zijn, balen!). ’s Middags nog met Marja (moeder van Hilke) een grote wandeling gemaakt, prachtige natuur nog gezien maar niet echt dieren. s Nachts moesten we 3 uur opstaan om half 7 het vliegtuig weer te halen. De reis heeft ontzettend lang geduurd ongeveer 12 uur omdat we moesten afreizen naar Cape coast om oud en nieuw te vieren. Ik heb echt nog nooit zo’n mooie en bijzondere oud en nieuw gehad! Ook al waren mijn familie en vrienden er niet bij ik heb ontzettend genoten. Eerst een heerlijk buffet waarna een echt Ghanezen show van dans en vuur. Erna werd er een groot kampvuur gemaakt, waarbij er echt Ghanezen muziek werd gespeeld. Heerlijk dansen met je blote voeten in het zand, onder de palmbomen en de sterren! Het vuurwerk was ik wat minder blij mee, schoot alle kanten op en knalde alle kanten op en ik ben al geen held met vuurwerk. Gelukkig hadden Marja en Sebastiaan sterretjes meegenomen met een cocktail in ons hand gingen we maar op een gegeven moment aftellen, want iedereen zei het op een ander moment geloof ik! Nog lekker de hele avond gedanst, al werden hilke en ik gek van alle Ghanezen mannen die je aandacht bleven vragen. Waren ook niet echt vriendelijk of leuk maar meer opdringerig dus dat was wel het laatste wat we wilde. Als nog was het super leuk en met een voldaan gevoel naar huis gegaan. Laat het nieuwe jaar maar even mooi worden als 2013! We hadden expres 1 jan vrij gehouden om lekker op het strand te liggen en niks te doen. Kwam ook goed uit want al dat reizen wordt je toch ook aardig moe van. Heerlijk de hele dag in de zon en ’s avonds heerlijk gegeten bij een italiaan. Zijn laatste tijd veel bezig met spelletjes spelen, altijd zo’n lekker gezellig om te doen. De volgende ochtend hebben we de planning doorgenomen tijdens een heerlijk ontbijtje en geheel opgegooid. De planning nu is om eerst naar Cape Coast te gaan en dan naar akasomba om naar de stuwdam te kijken. Na het ontbijt gingen we snel weg naar accra met al onze spullen om door te reizen naar Cape Coast. Hilke en ik waren er al vaker gekomen dus we waren er aardig snel. Die middag maar gelijk naar Cape Coast castle geweest. Weer ontzettend bijzonder om het verhaal van de slaven te horen, verschrikkelijk hoe dat toch is gegaan. Erna weer terug gegaan en goed gegeten. Grappig is dat ik al de hele tijd een toetje wil bij het eten maar op een of andere manier krijg ik het steeds niet of is het er niet. Je wil namelijk niet weten hoe graag ik die crêpe met chocoladepasta had willen hebben. Volgende ochtend hadden we eigenlijk niks gepland en zijn we door het stadje gaan kijken. We zagen bij big Milly’s maar ook hier dat ze hier op een bepaalde manier vissen. Leggen een mega groot net in het water en trekken met 8 sterken mannen aan om het weer binnen te halen. Prachtig om te zien hoe dat gedaan wordt met ritme en gezang. Wat een werk en dan zie je later dat het nog wel mee valt hoeveel ze vangen. De hele gemeenschap was er bij. Hoe hoger je rang was hoe grotere vis je kreeg. Er waren wel tientallen kwallen die ze met hun blote handen grepen uit hun net. De laagste grepen daaruit de meest kleinste visjes. Mooi om te zien dat alles toch goed gaat en iedereen wel wat krijgt. Erna liepen over het strand weer terug. Pakte onze spullen weer in en gingen terug naar accra. Iedereen had slecht geslapen , maar niemand weet precies waarom dit kwam. Daarom lag iedereen lekker te slapen in de auto. Ik had een hotel op het strand uitgekozen in Accra, met het mail contact had ik al zoiets van wat is dit voor rare man. Na lange rit kwamen we in een soort rasta gemeenschap waar de wiet lucht als eerste rook. Het uitzicht daarentegen prachtig!! Maar de kamers die we kregen was net een bezemkast waar we met ze 4e op de grond moesten slapen. Met die eigenaar laten weten dat we dit niet vonden kunnen. Gelijk een reactie dat iedereen bij hem in de rij staan om daar te slapen en hoe geweldig het was. Al snel had ik het al met die man gehad en de rest ook! De kamers waren smerig en we hoorde dat er een personeelslid daar geld jat. Snel een taxi gebeld en naar iets anders! Gelukkig wist de taxi chauffeur iets leuks voor ons! Heerlijk groot bed en top douche! We hoorde dat we naar een soort lokale restaurant konden om daar te eten. Zag er heel knus en leuk uit, waar ze alleen lokale gerechten hadden. Maar moet zeggen ze waren heerlijk! De bediening was ook ontzettend lief en heeft nog een hele fruitsalade gemaakt voor ons (had gevraagd of ze daar doen aan toetjes). Had ze waarschijnlijk net bij de buren gehaald!
Omdat we het zo goed met de taxi chauffeur Daniel konden opschieten hadden we hem de volgende ochtend opgebeld. Hij heeft ons helemaal naar Akasombo gebracht om de stuwdam te zien. Hij had hem zelf ook nog nooit gezien, maar wel jaren langs gereden. Gelukkig kunnen regelen dat hij ook mee kon. Je zag hem genieten en dat maakt de hele trip nog specialer en mooier. De stuwdam was enorm groot, dat moet ook wel omdat hij de hele energievoorziening van Ghana, Togo en Ivoorkust regelt. De stuwdam was het eindpuntje van Volta Lake, waar ik altijd al naar toe wou. Dit meer is 5000km in omtrek, ongelofelijk groot dus. De natuur was ook veel tropischer dan ik meestal gezien heb in Ghana. Na een grote rondleiding waarin alles uitgelegd werd zijn we naar een restaurantje gegaan om even te eten. Helaas duurde het meer dan een uur voordat we wat kregen en Daniel kreeg pas eten wanneer wij klaar waren. Of ze dit nu expres hadden gedaan weten we niet, maar leuk was anders. Bij het restaurant lagen bootjes waar we nog een half uur over het water hebben gevaren. Toch wel een van de mooiste natuurplekken die ik ooit heb gezien! Gingen ernaar weer terug omdat we nog een lange rit van dik 2.5 uur voor de boeg hadden. ’s Avonds weer bij het lokale restaurantje gegeten. Gekke is dat ik laatste tijd niet heel veel honger meer heb, waar dat van komt geen idee. Misschien de zenuwen of dat ik hier gewend raak aan minder eten. De volgende dag gingen we eerst naar de Afrikaanse markt maar die was er niet. Het was ontzettend warm dus ik stelde voor om lekker terug te gaan naar Toontje en nog even op het strand te liggen. Blij toe omdat we ’s avonds in de meest mooiste strand tent hebben gegeten. Er was een groot feest op het strand dus overal muziek en zelfs nog een beetje vuurwerk. Omdat laatste avond is met Marja en Sebastiaan hadden we de mooiste en stomste momenten doorgenomen. Kwamen toch wel uit dat oud&nieuw, akasomba en voor mij ook het zwemmen met de kids hele mooie momenten waren van deze vakantie samen. De wat mindere was de viezigheid, de armoede en de man van het hotel. Na 4 maanden heb ik dat al bijna niet eens meer door. Nadat we echt heerlijk hadden gegeten met een lekker wijntje gingen we naar huis toe. In de nacht zijn Marja en Sebas vertrokken naar het vliegveld om weer terug te vliegen. De afgelopen dagen waren echt ontzettend gezellig! In de ochtend kwam de vriend van Hilke. Die dag hebben we lekker op het strand gelegen. Ik had een lange strandwandeling alleen gemaakt en voelt nu ook echt goed om naar huis te gaan. Ik ben trots op mezelf dat ik het toch heb gedaan en dat het gelukt is. Ik had het voor geen goud willen missen en als het kon had ik het zo weer gedaan! Ik weet nu echt dat ik meer aankan dan ik van te voren had gedacht! Was heel fijn om met dit gevoel af te sluiten. Het was mega warm en kon de laatste dag slecht slapen. Toen ik wakker werd heb ik al mijn spullen ingepakt, kleren aan Toontje gegeven die ze kon gebruiken. Mijn ticketgegevens uitgeprint, ook al moest ik eerst 15 min langs de weg lopen en overal naar toe gestuurd. Waren ze mijn usb ‘’kwijt’’ ook nog eens kwijt waar al mijn gegevens op stonden! Maar gelukkig hadden ze hem weer terug gevonden, in de computer wel te verstaan... ’s middags maar goed gegeten zodat ik in het vliegtuig geen honger had. Hilke en Richard (haar vriend) waren naar de Accra mall gegaan, gelukkig waren ze net op tijd om mij uit te zwaaien. Mijn taxi zou kwart over 3 komen maar kwam pas 10 over 4! Ik vloog om half 7 waar je wel van te voren minstens 2 uur van te voren moest zijn (dacht eigenlijk 3 uur). Het hele verkeer zat vast, je wil niet weten hoe gestrest ik in die auto zat. Ik probeerde op zijn Ghanees rustig te blijven en te denken komt wel goed, maar dat was aardig lastig. Ik was er uiteindelijk 10 over 5, en met een beetje voordringen was ik gelukkig net op tijd! Alles is super goed gegaan en al snel zat ik in het vliegtuig. Helaas had ik een chinees naast mij die ontzettend stonk uit zijn mond en de andere zat met zijn benen gekruist op het bediende plateau (hoe die dat deed geen idee). Toen ik na 7 uur en 40 min in Dubai aankwam, keek ik mijn ogen echt uit! Er kwam water uit de muren, over flatscreens en liften. Na heel lang lopen en een metro kwam ik eindelijk aan bij mijn gate. Was gek om te bedenken dat ik over 7 uur weer iedereen zou zien. Moe was ik ook totaal niet, besef van tijd had ik dan ook niet. Ik denk dat ik te enthousiast was om iedereen weer te zien. In het vliegtuig films en series gekeken, tijd vloog voorbij. Voordat ik het wist waren we aan het dalen. Alleen nog de koffers halen en mijn ouders een knuffel geven. Had mijn vriendinnen gesmst of ze kwamen maar die vertelde mij dat ze naar school moesten. En ja dat gaat nou eenmaal voor! Had eigenlijk al heel snel mijn backpack terug, was nog met een meisje aan het praten over haar reis. Ging met een grote glimlach de gate door waar ik mijn moeder met een roos zag staan. Toen in verder liep zag ik mijn vader met een welkom home ballon en een ontzettend groot spandoek waarachter mijn vriendinnen stonden. Dat werd teveel allemaal en de tranen stonden in mijn ogen, waarna mama snel in mijn armen liep. Heerlijk gevoel om mijn ouders en vriendinnen weer een knuffel en kus te geven. Op het spandoek las ik welkom plantje in dit koude kikkerlandje, heel leuk gedaan. Plantje is een bijnaam van de middelbare school, en stonden allemaal gekke en leuke dingen op! Pas toen ik iedereen een dikke knuffel had gegeven stond ik voor het spandoek en dacht ik wat nu? Iedereen keek mij aan! En ik keek toen rond en toen zag ik pas allemaal camera’s om mij heen. Bleek het programma Hello Goodbye te zijn die aan het opnemen was. Ben heel benieuwd of het uitgezonden wordt. Later hoorde ik dat mijn moeder en vriendinnen dat ze een klein interview afgenomen was. Was echt een heel bijzonder einde van een prachtige ervaring. Thuis gelijk naar mijn opa en oma geweest en de rest van mijn familie. Fijn gevoel dat je zo gemist wordt en dat ze trots op je zijn dat je het gedaan hebt. Ik zou het iedereen aanraden om naar Ghana te gaan, alleen wel met de instelling verwacht niks.. Niet alleen het land maar ook zeker de mensen hebben mij met warme armen ontvangen en ik ga zeker weg met het gevoel dat ik ooit nog eens een keer terug kom!

Het gaat wennen worden om weer mijn gewone leventje te lijden. Ik heb er wel weer zin in, maar ik hoop dat ik nog wel vaak zal terug denken aan mijn avontuur.Vooral de rust, de vriendelijkheid en het stressloze.
Ik vind het heerlijk om te horen dat mensen echt mijn verhalen hebben gelezen, super bedankt! Heb ik het niet voor niks gedaan! En anders heb ik een verhaal voor het leven opgeschreven die ik niet snel zal vergeten!!

Heel veel liefs van mij

ps. Tot mijn spijt heb ik te horen gekregen dat de oprichter van de OTC is overleden. Hij is 88 jaar geworden.