Al 6 weken aan het genieten!
Blijf op de hoogte en volg Marcella
13 Oktober 2013 | Ghana, Nsawam
Ik hoorde al in NL is het alleen maar aan het regenen, nou hier wordt het steeds en steeds warmer! Geen dag gaat er voorbij zonder dat ik van boven tot onder nat gezweet ben! En het wordt alleen maar erger! Maarja dat wist ik van tevoren!
Wat mij opvalt in Ghana:
Ik snap nu heel goed waarom er zoveel amputaties hier binnen komen met als oorzaak road accident! Bij elke reis hou ik toch meestal weer mijn hart vast of het dit keer weer goed gaat. De auto waar we in zitten verschillen heel erg van de 2e wereld oorlog (geen grap of overdreven gezegd!) tot hele mooie busjes met top airco ( waar je een trui voor aan moet zo koud). Meestal zitten we in een auto die in Nederland afgekeurd zou wezen maar hier nog prima gebruikt kan worden. Daarnaast is het hier heel normaal dat waar je 50 moet rijden 100 of hoger gereden wordt. Is dan ook niet gek dat je overal total losse auto langs de weg ziet. Bizar dat ze hiermee zoveel haast hebben en met alle andere dingen in het leven niet. Probeer volgende keer een filmpje te maken waar je kan zien dat er ingehaald wordt op een millimeter na, dat er vooral veel getoeterd wordt en dat het meestal maar net goed gaat. Auto’s zonder deuken kom je dan ook bijna niet tegen. (sorry mam, pap, opa en oma dat ik jullie nu nog bezorgder maak! Een andere keuze om te reizen is helaas niet mogelijk, want de trein stamt hier ook uit 18 nog wat!) . Maar daarnaast zie je dan wel weer een Porsche, Bentley en Mustangs voorbij rijden. De verdeling arm rijk is echt niet normaal groot. Gemiddeld heb je hier niet je bent arm of rijk. En ik denk dat 95% arm is en de rest stinkend rijk! Het gekke is dan wel weer dat je niet heel erg merkt dat ze dat vervelend vinden dat er zo’n groot verschil is. Politiek gezien zijn hier nooit rellen of nooit ruzies. Soms is het moeilijk het verschil te zien, de armen hebben hier 0 toekomst. Ik mag van geluk spreken dat ik opgegroeid ben waar ik alle dingen in het leven kon kiezen. Dat geld geen rol speelde om mijn droom waar te maken! Veel van de kinderen hoor ik ook dat ze graag tandarts of dokter willen worden maar omdat er te weinig geld is gaan ze maar naar de computer school. Moeilijk om te horen en ook heel lastig om daarop te reageren...Je zou willen dat je wat kon doen.. Ook zie je hier alleen maar taxi chauffeurs, winkelverkopers, politieagenten en mensen die dingen verkopen in de trotro’s. Veel meer kan je ook niet echt kiezen, en helaas is het ook geen 9 tot 5 baan of 5 dagen in de week. Dag in dag uit doen ze hetzelfde met nul vooruitgang of toekomstplannen! Ik zou het niet kunnen, ik zou zo gefrustreerd raken! Ik vind het nu heerlijk om even te ontspannen en niet op te hoeven schieten. Daarnaast realiseer ik dat als ik weer in Nederland ben weer ontzettend veel dingen heb waar ik naar uit kan kijken en kan doen!
Ik heb dan ook veel respect voor de Fysiotherapeuten hier, er zijn er maar ontzettend weinig en hebben er veel voor moeten doen qua educatie is het toch anders. Als ik hier een Oefentherapeut/fysio zou zijn dan ben ik qua verhouding ontzettend rijk! In Nederland is het maar een gemiddeld baantje wat heel normaal is om te doen! Hier kijken mensen zo ontzettend tegen je op als je zegt dat je volgend jaar klaar bent! Gek dat het in 2 landen zo’n verschil is!
Ghana wat ik tot nu toe ook beleeft heb is het veel krottenwijken en natuur, voor toeristen is er ook niks. En alle toeristen activiteiten die er zijn is dan ook vol met toeristen. Was vooral te merken dit weekend toen we naar Kakum national park gingen. Is dat we onze studenten pas mee hadden anders kost het weer eens 20 ghana meer. In kakum kwamen bussen vol toeristen ook van eigen land hier naar toe. Met ze 40e loop je dan al die bruggen over en dan kan je weer terug. Was natuurlijk wel heel erg leuk en gaaf om te zien, maar het maakt zo’n plek toch een stuk minder bijzonder! Erna hebben we wel heerlijk de hele dag op het strand nog kunnen liggen en in de zee gezommen. Al is de zee hier wel echt ontzettend sterk, kon ook echt niet te ver anders pakte de stroming je echt zo mee! Ook kon ik eindelijk een keer een korte broek aan, vonden mijn benen ook wel eens fijn! Als je dat in accra zou doen wordt je echt aangekeken en niet op een leuke manier. En op de OTC moet je ook echt lange broeken aan, wat ook heel begrijpelijk is!
Deze week zijn we nog naar Accra gegaan om visa te verlengen. Zijn er al weer bijna 2 maandjes en daarom wilde we het op tijd verlengen. Om 7 uur gingen we op maandag ochtend al weg, uiteindelijk 2,5 uur gereisd om daar dan eindelijk te zijn. Doe ik de deur van de immigratie open, komt er een jongen uit die begint zo jullie zijn echte Nederlanders, hoe is het? Stond even 10 sec naar hem te kijken zonder wat te zeggen. Blanke kom je hier niet zo snel tegen en dan nog een Nederlander ook! Moest ik even aan wennen, later hoorde we al van hem dat het heel lastig ging worden en dat ze een Ghanezen id aan smeren. En ja hoor dat klopte, nadat we alles hadden ingevuld liepen we naar de vrouw toe die eerst al begon over de acceptatiebrief. Hierin stond vanuit regional hospital dat we er mochten komen alleen was de brief naar school gestuurd en niet naar de immigratie. Inhoud blijft hetzelfde toch, helaas dachten ze daar anders over! Daarna begonnen ze inderdaad over de id kaart, het koste 250 ghana + 120 ghana voor de verlengingskosten visa. Echt niet dat we dat gingen doen! We bleven nog 87 dagen en na 90 dagen moest je een id hebben. Maar hij begon al te rekenen toen we aankwamen waardoor je boven de 90 dagen zat. Vol frustratie gingen we naar buiten, ga je toch niet menen dat we zoveel moeten betalen en binnen een week een nieuwe brief moeten hebben (belletje van de baas van regional hospital en email mocht niet). We hadden van Kofi een van de werknemers van sister Elisabeth een nummer gekregen om te bellen. Buiten ging ik dat nummer maar bellen, met geen idee wie het was. Ik uitgelegd dat ik van de OTC ben en het nummer van kofi had gekregen, en uitgelegd dat we nu bij immigratie zaten om visa te verlengen maar niet helemaal lukt. Hij zei gelijk geef mij officier Kolman (jaa leo het lag aan je naam) aan de lijn hebben. Ik naar binnen en gedaan of het een heel belangrijk telefoontje was waarbij is zei dat ik Kolman moest spreken. Ze vroegen wie heb je aan de lijn (had zelf geen idee) ik gaf hem maar gewoon met de rede dat ze moesten luisteren. Ik heb geen idee wat die man zei maar binnen 2 minuten van de onvriendelijke toon naar een poeslieve gegaan. Ik hilke van buiten gehaald dat ik denk dat het gefixt was en ja hoor na 10 minuten stonden we buiten! Geen brief meer te hoeven regelen en geen extra geld uit te geven! De man nog ontzettend bedankt, achteraf was het een van de hoogste bazen van de immigratie! Blijkt wel weer met connecties kom je er wel anders wordt er zoveel geld van je af getrokken!
Vorig weekend zijn we nog naar de Shai hills geweest! Veel natuur gezien en een berg van 168m beklommen.Was heel leuk om te doen en ook lekker dat je er even uit bent en je gedachte even stop kan zetten. De gidsen waren ontzettend grappig dus dat maakte de trip ook een stuk leuker! Waren ingecheckt bij een resort, helaas was het niet echt een resort te noemen. Douche deed het niet, naja kwam bijna geen water uit en zat een restaurant bij waar je goed kon eten. Toen we daar aankwamen was er nog niet eens een menu kaart. Konden kiezen uit rijst en bananen patatjes met kip. Kip was goed te doen maar lekker was anders. Zeker omdat ik de hele week naar uitkijkt om in het weekend lekker en goed te eten. Krijg je dan dit.. zie je wel weer dat je hier overal niks mag verwachten! Met een hongerige buik ging ik maar vroeg naar bed (op een zaterdag avond). Zondag weer vroeg naar huis gegaan om nog even goed voor te bereiden voor school en altijd tijd voor skype dates, waar ik zeker altijd naar uitkijk!
Met stage en school ging het goed! Wel heel veel doen, soms ben je wel dagen aan het maken van 10-12 uur dat je aan school zit. Probeer wel mijn rust te maken maar dat is toch lastig. De meeste kids en ouderen gaan helaas al weer naar huis toe! Waar ik het meest trots ben is op de jongen kurug. Hij is hier al een hele tijd maar ik vind dat hij in de laatste 2 maanden het meeste is gegroeid! Kon niet lopen door de spasme, daarom calipers (soort prothese op de benen recht te houden) gekregen. Kan er wel mee lopen maar zijn volle gewicht hing die altijd op de rolstoel. Na veel behandelen en hydrotherapie kan die geheel zonder prothese staan (met een hand van mij, maar hij kan zichzelf opstrekken wat het belangrijkste is). En nu ook met prothese kan die geheel zelfstandig staan! Super trots, we zagen hem op gestrekt en recht weg lopen! Wat ga ik die jongen missen, wat een boef was het maar wat heeft die veel in mij los gemaakt! Ook de rest van de kinderen ga ik ontzettend missen. Laatst nog een obstakel training gemaakt, met veel krijt op de grond getekend hoe ze moesten lopen om balans en lopen te stimuleren. Een leuk spel van gemaakt waar ze tegen elkaar moesten, alleen de kleinste begrepen er weinig van ( kwam vooral door de taal). De ouderen gelukkig wel, na een paar keer ging het gelukkig al beter. Hoop dat het filmpje lukt anders de foto’s. Die dag ook veel liedjes en andere spelletjes met ze gedaan. Begin nu door te krijgen hoe ik het beste met ze kan werken zodat ze mij verstaan en begrijpen. Helaas gaat de tijd heel snel en heb ik nog maar ander halve week.
De ouderen ga ik toch ook zeker missen! De ouderen was ik toch ook veel mee aan het werk en na wat metingen te hebben gedaan zie je dat ze tich 2x zo snel lopen dan 2 weken geleden. Gelukkig kreeg ik ook te horen dat ze mij ook gaan missen en dat ik maar langs moest komen!
Laatste tijd alleen wel een beetje ziekjes, vaak verkouden ook. Heb al 3 dagen 4 malaria pillen geslikt, als ik malaria had dat ik er nu wel vanaf ben. Maar jammer genoeg ik me nog steeds niet helemaal goed! Als door blijft gaan toch maar naar de dokter. Verder gaat het wel heel erg goed! Natuurlijk wel ups en downs maar die zijn niet te vermijden! Sommige vlagen mis ik Nederland ontzettend en mijn leven daar, maar als ik die kids dan weer zie ben ik gelijk van die gedachte weer af. Had in het begin ook niet verwacht dat ik Nederland zo zou missen. Ik dacht dat doe ik wel even maar valt toch wat zwaarder dan ik dacht! Ook goed om te weten, he mam! Vooral bij slecht nieuws wil je er voor je zus zijn maar dat kan dan niet of juist bij goed nieuws van je andere zus kan je het ook niet mee vieren! Probeer het wel te doen hoor!! Hoop dat ik er ook voor iedereen in NL kan zijn, kan mij altijd bellen of mailen!
Zo dit was hem dan weer, 2 uur verder maar wel weer blij dat ik het geschreven heb!
Heleeee warme knuffel en veel liefs!
Wat mij opvalt in Ghana:
Ik snap nu heel goed waarom er zoveel amputaties hier binnen komen met als oorzaak road accident! Bij elke reis hou ik toch meestal weer mijn hart vast of het dit keer weer goed gaat. De auto waar we in zitten verschillen heel erg van de 2e wereld oorlog (geen grap of overdreven gezegd!) tot hele mooie busjes met top airco ( waar je een trui voor aan moet zo koud). Meestal zitten we in een auto die in Nederland afgekeurd zou wezen maar hier nog prima gebruikt kan worden. Daarnaast is het hier heel normaal dat waar je 50 moet rijden 100 of hoger gereden wordt. Is dan ook niet gek dat je overal total losse auto langs de weg ziet. Bizar dat ze hiermee zoveel haast hebben en met alle andere dingen in het leven niet. Probeer volgende keer een filmpje te maken waar je kan zien dat er ingehaald wordt op een millimeter na, dat er vooral veel getoeterd wordt en dat het meestal maar net goed gaat. Auto’s zonder deuken kom je dan ook bijna niet tegen. (sorry mam, pap, opa en oma dat ik jullie nu nog bezorgder maak! Een andere keuze om te reizen is helaas niet mogelijk, want de trein stamt hier ook uit 18 nog wat!) . Maar daarnaast zie je dan wel weer een Porsche, Bentley en Mustangs voorbij rijden. De verdeling arm rijk is echt niet normaal groot. Gemiddeld heb je hier niet je bent arm of rijk. En ik denk dat 95% arm is en de rest stinkend rijk! Het gekke is dan wel weer dat je niet heel erg merkt dat ze dat vervelend vinden dat er zo’n groot verschil is. Politiek gezien zijn hier nooit rellen of nooit ruzies. Soms is het moeilijk het verschil te zien, de armen hebben hier 0 toekomst. Ik mag van geluk spreken dat ik opgegroeid ben waar ik alle dingen in het leven kon kiezen. Dat geld geen rol speelde om mijn droom waar te maken! Veel van de kinderen hoor ik ook dat ze graag tandarts of dokter willen worden maar omdat er te weinig geld is gaan ze maar naar de computer school. Moeilijk om te horen en ook heel lastig om daarop te reageren...Je zou willen dat je wat kon doen.. Ook zie je hier alleen maar taxi chauffeurs, winkelverkopers, politieagenten en mensen die dingen verkopen in de trotro’s. Veel meer kan je ook niet echt kiezen, en helaas is het ook geen 9 tot 5 baan of 5 dagen in de week. Dag in dag uit doen ze hetzelfde met nul vooruitgang of toekomstplannen! Ik zou het niet kunnen, ik zou zo gefrustreerd raken! Ik vind het nu heerlijk om even te ontspannen en niet op te hoeven schieten. Daarnaast realiseer ik dat als ik weer in Nederland ben weer ontzettend veel dingen heb waar ik naar uit kan kijken en kan doen!
Ik heb dan ook veel respect voor de Fysiotherapeuten hier, er zijn er maar ontzettend weinig en hebben er veel voor moeten doen qua educatie is het toch anders. Als ik hier een Oefentherapeut/fysio zou zijn dan ben ik qua verhouding ontzettend rijk! In Nederland is het maar een gemiddeld baantje wat heel normaal is om te doen! Hier kijken mensen zo ontzettend tegen je op als je zegt dat je volgend jaar klaar bent! Gek dat het in 2 landen zo’n verschil is!
Ghana wat ik tot nu toe ook beleeft heb is het veel krottenwijken en natuur, voor toeristen is er ook niks. En alle toeristen activiteiten die er zijn is dan ook vol met toeristen. Was vooral te merken dit weekend toen we naar Kakum national park gingen. Is dat we onze studenten pas mee hadden anders kost het weer eens 20 ghana meer. In kakum kwamen bussen vol toeristen ook van eigen land hier naar toe. Met ze 40e loop je dan al die bruggen over en dan kan je weer terug. Was natuurlijk wel heel erg leuk en gaaf om te zien, maar het maakt zo’n plek toch een stuk minder bijzonder! Erna hebben we wel heerlijk de hele dag op het strand nog kunnen liggen en in de zee gezommen. Al is de zee hier wel echt ontzettend sterk, kon ook echt niet te ver anders pakte de stroming je echt zo mee! Ook kon ik eindelijk een keer een korte broek aan, vonden mijn benen ook wel eens fijn! Als je dat in accra zou doen wordt je echt aangekeken en niet op een leuke manier. En op de OTC moet je ook echt lange broeken aan, wat ook heel begrijpelijk is!
Deze week zijn we nog naar Accra gegaan om visa te verlengen. Zijn er al weer bijna 2 maandjes en daarom wilde we het op tijd verlengen. Om 7 uur gingen we op maandag ochtend al weg, uiteindelijk 2,5 uur gereisd om daar dan eindelijk te zijn. Doe ik de deur van de immigratie open, komt er een jongen uit die begint zo jullie zijn echte Nederlanders, hoe is het? Stond even 10 sec naar hem te kijken zonder wat te zeggen. Blanke kom je hier niet zo snel tegen en dan nog een Nederlander ook! Moest ik even aan wennen, later hoorde we al van hem dat het heel lastig ging worden en dat ze een Ghanezen id aan smeren. En ja hoor dat klopte, nadat we alles hadden ingevuld liepen we naar de vrouw toe die eerst al begon over de acceptatiebrief. Hierin stond vanuit regional hospital dat we er mochten komen alleen was de brief naar school gestuurd en niet naar de immigratie. Inhoud blijft hetzelfde toch, helaas dachten ze daar anders over! Daarna begonnen ze inderdaad over de id kaart, het koste 250 ghana + 120 ghana voor de verlengingskosten visa. Echt niet dat we dat gingen doen! We bleven nog 87 dagen en na 90 dagen moest je een id hebben. Maar hij begon al te rekenen toen we aankwamen waardoor je boven de 90 dagen zat. Vol frustratie gingen we naar buiten, ga je toch niet menen dat we zoveel moeten betalen en binnen een week een nieuwe brief moeten hebben (belletje van de baas van regional hospital en email mocht niet). We hadden van Kofi een van de werknemers van sister Elisabeth een nummer gekregen om te bellen. Buiten ging ik dat nummer maar bellen, met geen idee wie het was. Ik uitgelegd dat ik van de OTC ben en het nummer van kofi had gekregen, en uitgelegd dat we nu bij immigratie zaten om visa te verlengen maar niet helemaal lukt. Hij zei gelijk geef mij officier Kolman (jaa leo het lag aan je naam) aan de lijn hebben. Ik naar binnen en gedaan of het een heel belangrijk telefoontje was waarbij is zei dat ik Kolman moest spreken. Ze vroegen wie heb je aan de lijn (had zelf geen idee) ik gaf hem maar gewoon met de rede dat ze moesten luisteren. Ik heb geen idee wat die man zei maar binnen 2 minuten van de onvriendelijke toon naar een poeslieve gegaan. Ik hilke van buiten gehaald dat ik denk dat het gefixt was en ja hoor na 10 minuten stonden we buiten! Geen brief meer te hoeven regelen en geen extra geld uit te geven! De man nog ontzettend bedankt, achteraf was het een van de hoogste bazen van de immigratie! Blijkt wel weer met connecties kom je er wel anders wordt er zoveel geld van je af getrokken!
Vorig weekend zijn we nog naar de Shai hills geweest! Veel natuur gezien en een berg van 168m beklommen.Was heel leuk om te doen en ook lekker dat je er even uit bent en je gedachte even stop kan zetten. De gidsen waren ontzettend grappig dus dat maakte de trip ook een stuk leuker! Waren ingecheckt bij een resort, helaas was het niet echt een resort te noemen. Douche deed het niet, naja kwam bijna geen water uit en zat een restaurant bij waar je goed kon eten. Toen we daar aankwamen was er nog niet eens een menu kaart. Konden kiezen uit rijst en bananen patatjes met kip. Kip was goed te doen maar lekker was anders. Zeker omdat ik de hele week naar uitkijkt om in het weekend lekker en goed te eten. Krijg je dan dit.. zie je wel weer dat je hier overal niks mag verwachten! Met een hongerige buik ging ik maar vroeg naar bed (op een zaterdag avond). Zondag weer vroeg naar huis gegaan om nog even goed voor te bereiden voor school en altijd tijd voor skype dates, waar ik zeker altijd naar uitkijk!
Met stage en school ging het goed! Wel heel veel doen, soms ben je wel dagen aan het maken van 10-12 uur dat je aan school zit. Probeer wel mijn rust te maken maar dat is toch lastig. De meeste kids en ouderen gaan helaas al weer naar huis toe! Waar ik het meest trots ben is op de jongen kurug. Hij is hier al een hele tijd maar ik vind dat hij in de laatste 2 maanden het meeste is gegroeid! Kon niet lopen door de spasme, daarom calipers (soort prothese op de benen recht te houden) gekregen. Kan er wel mee lopen maar zijn volle gewicht hing die altijd op de rolstoel. Na veel behandelen en hydrotherapie kan die geheel zonder prothese staan (met een hand van mij, maar hij kan zichzelf opstrekken wat het belangrijkste is). En nu ook met prothese kan die geheel zelfstandig staan! Super trots, we zagen hem op gestrekt en recht weg lopen! Wat ga ik die jongen missen, wat een boef was het maar wat heeft die veel in mij los gemaakt! Ook de rest van de kinderen ga ik ontzettend missen. Laatst nog een obstakel training gemaakt, met veel krijt op de grond getekend hoe ze moesten lopen om balans en lopen te stimuleren. Een leuk spel van gemaakt waar ze tegen elkaar moesten, alleen de kleinste begrepen er weinig van ( kwam vooral door de taal). De ouderen gelukkig wel, na een paar keer ging het gelukkig al beter. Hoop dat het filmpje lukt anders de foto’s. Die dag ook veel liedjes en andere spelletjes met ze gedaan. Begin nu door te krijgen hoe ik het beste met ze kan werken zodat ze mij verstaan en begrijpen. Helaas gaat de tijd heel snel en heb ik nog maar ander halve week.
De ouderen ga ik toch ook zeker missen! De ouderen was ik toch ook veel mee aan het werk en na wat metingen te hebben gedaan zie je dat ze tich 2x zo snel lopen dan 2 weken geleden. Gelukkig kreeg ik ook te horen dat ze mij ook gaan missen en dat ik maar langs moest komen!
Laatste tijd alleen wel een beetje ziekjes, vaak verkouden ook. Heb al 3 dagen 4 malaria pillen geslikt, als ik malaria had dat ik er nu wel vanaf ben. Maar jammer genoeg ik me nog steeds niet helemaal goed! Als door blijft gaan toch maar naar de dokter. Verder gaat het wel heel erg goed! Natuurlijk wel ups en downs maar die zijn niet te vermijden! Sommige vlagen mis ik Nederland ontzettend en mijn leven daar, maar als ik die kids dan weer zie ben ik gelijk van die gedachte weer af. Had in het begin ook niet verwacht dat ik Nederland zo zou missen. Ik dacht dat doe ik wel even maar valt toch wat zwaarder dan ik dacht! Ook goed om te weten, he mam! Vooral bij slecht nieuws wil je er voor je zus zijn maar dat kan dan niet of juist bij goed nieuws van je andere zus kan je het ook niet mee vieren! Probeer het wel te doen hoor!! Hoop dat ik er ook voor iedereen in NL kan zijn, kan mij altijd bellen of mailen!
Zo dit was hem dan weer, 2 uur verder maar wel weer blij dat ik het geschreven heb!
Heleeee warme knuffel en veel liefs!
-
14 Oktober 2013 - 20:52
Mama:
He lieverd wat weer een prachtig vérslag en wat maak je wat mee!!!! En inderdaad dat auto rijden vind IK levensgevaarlijk!!! Doe aub voorzichtig!!! Mis je ook heel erg,maar dat wist je wel!! Wordt het weerzien alleen maar mooier schat!!! Nog veel plezier en een dikke knuffel Aan je kindjes!!!XXX -
14 Oktober 2013 - 22:30
Robin En Lous:
Heey Cellie, wat een mooi verhaal!! Leuk dat je het zo naar je zin hebt! Maar ook weer erg gezellig als je weer terug komt! Wat zal jij dan weer genieten van alle luxe thuis en je tv ;) dikke kus ook van Bannie en Whizzie <3 -
15 Oktober 2013 - 07:47
Marja Hoebe:
wat weer een belevenissen!!! Veel succes met de laatste loodjes....
liefs uit noordholland -
15 Oktober 2013 - 09:30
Dorien Van Den Berg:
Wat een leuk verhaal! Veel te beleven, zowel tijdens als naast je stage! Heel veel succes in Sunyani.... nieuwe uitdaging :-) Groetjes, Dorien -
15 Oktober 2013 - 11:27
Ans Meijer- Van Diepen:
Hoi Hoi,
Ja, je verslag heb je weer mooi op papier weten te zetten!!
En idd voorzichtig doen als je onderweg bent.
Wat heerlijk moet dat zijn dat je je gewaardeerd voelt met wat je daar aan het doen bent !!
En dat je alweer zo'n" band" met de mensen daar opgebouwd hebt, zodat je elkaar echt gaat missen als het weer voorbij is!!
En ja in die landen heb je echt "kruiwagens"nodig want ze "plukken je kaal" waar je bij staat!
Zo slecht zijn ze dan weer wel!!!
Hoop dat je nog een mooi stuk voor de boeg hebt.
Hier mis je niets aan het weer in ieder geval!!
Succes en een dikke kus van ons!!!
XX
-
16 Oktober 2013 - 21:09
Alexander:
Heej marcella. Leuk om je avontuur te volgen. Heel veel succes. Doe voorzichtig. Groetjes. Alexander (fysiotherapie weustink) -
20 Oktober 2013 - 13:20
Sou Van Alphen Aan Den Rijn:
hoi MARCELLA ik ben erg trots op jouw ,wat jij allemaal doe in GHANA .
jij zelf ziet er goed uit en de foto;s vind ik prachtig . -
20 Oktober 2013 - 19:12
Marcella:
Bedankt sou!! Wat leuk dat je dat zegt! Zie je heel erg snel weer en ik hoop dat mijn vervanger het ook goed doet!
-
21 Oktober 2013 - 08:49
Roel En Joke Lindhout:
Hoi Marcella,
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag!
We hebben je verhalen gelezen, erg leuk dat je zoveel voldoening hebt
van je werk daar. Wat kan jij goed schrijven, we zien het als het ware allemaal voor ons.
Denk dat deze stage jou meer leert dan 10 stages in Nederland.
Doe voorzichtig, vooral in het verkeer.
De hartelijke groeten van ons! -
21 Oktober 2013 - 10:26
Ellen Lindhout:
Hee Marcella,
Gefeliciteerd met je verjaardag!!!
Prachtige verhalen hoor, wat leer je veel daar.
Maak er een gezellige dag van!
Groetjes,
Mark, Ellen, Tess en Luuk -
23 Oktober 2013 - 22:38
Annette Van Diepen:
Hallo Marcella,
Nog gefeliciteerd met je verjaardag!
Een bijzondere verjaardag op een bijzondere plek.
Ik hoop dat je je echt jarig gevoeld hebt.
Leuk dat ik af en toe, al lezend, met je mee mag reizen.
Ik kijk uit naar het volgende verslag.
Groetjes, Annette -
27 Oktober 2013 - 14:43
Rob:
Dag Marcella, ik liep 2 reisverslagen achter maar nu ben ik weer helemaal bij. Het blijft genieten om ze te lezen en de foto's te bekijken. Ik kijk alweer uit naar het volgende verslag.
Groetjes, Rob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
